Czarny Kocioł Jagniątkowski jest jednym z najpiękniejszych miejsc w Karkonoszach, a nawet – moim zdaniem – w całych Sudetach. Jest to łagodnie wykształcony kocioł polodowcowy, podcinający zbocza Śmielca i Czeskich Kamieni. Jego ściany wyżłobione są kilkoma żlebami, mającymi po kilkadziesiąt metrów wysokości, które opadają stromymi skalnymi stopniami do polodowcowego dna z moreną czołową. Górna krawędź kotła osiąga wysokość 1325 m n.p.m., zaś jego dno znajduje się na wysokości 1130-1150 m n.p.m. Na dnie między morenami rozciąga się przepiękna Jaworowa Łąka ze starym okazem klona jawora.
Czarny Kocioł powstał w plejstocenie, prawdopodobnie w czasie ostatniego zlodowacenia (bałtyckiego). Jest najmniejszym – co jednak mu niczego nie ujmuje – polodowcowym kotłem w Karkonoszach. Zbocza kotła porasta bogata roślinność górska, łąkowa i naskalna – sasanka alpejska, pierwiosnka maleńka, kosodrzewina, zaś w wakacyjne miesiące na Jaworowej Łące można podziwiać żółte kwiaty arniki górskiej. Nazwy takie, że chciałoby się wziąć je ze sobą na noc do łóżka – albo lepiej ruszyć na szlak!
Z Czarnego Kotła Jagniątkowskiego wypływa jeden z ważniejszych karkonoskich potoków – Wrzosówka, w dolinie której znajdują się moreny czołowe i denne starszych etapów zlodowacenia. Najniższe moreny występują na wysokości 950 m n.p.m. Największy zasięg lodowca wynosił 1.700 m.
Ciekawostką jest znajdujący się w Czarnym Kotle trzymetrowy Wędrujący Kamień (zmieniający swoje położenie prawdopodobnie w wyniku lawin), z którym związane są liczne legendy, jak zresztą z całymi Karkonoszami. Znajduje się on w środkowej części kotła na wysokości 1130 m n.p.m. i ma wykutą literę „W”, ale za moim ostatnim pobytem Wędrującego Kamienia nie widziałem. Pewnie gdzieś poszedł, ale bez obaw – na pewno wróci!
Kocioł stanowi ścisły rezerwat przyrody o powierzchni 22 ha, a jego nazwa pochodzi od stromych ścian, które nawet po opadach śniegu nie są przez niego w pełni pokryte tworząc „czarną plamę” na tle ośnieżonych szczytów.
Czarny Kocioł Jagniątkowski stanowi szczególnie niebezpieczne miejsce zimą z powodu schodzących tu lawin oraz groźnych nawisów śnieżnych. Dlatego szlaki do niego prowadzące bywają okresowo zamykane.
W obrębie Czarnego Kotła przechodzą szlaki turystyczne:
- Szlak czarny, prowadzący od Koralowej Ścieżki do dolnej krawędzi kotła.
- Szlak zielony, prowadzący Ścieżką nad Reglami z okolicy schroniska „Pod Łabskim Szczytem” przez Śnieżne Kotły do Przełęczy Karkonoskiej, przechodzi dolną krawędzią kotła.
- Szlak niebieski, prowadzący Koralową Ścieżką z Jagniątkowa do czeskiego schroniska Mědvdí bouda, przechodzi nad zachodnią krawędzią kotła.
